Urodziła się 21 sierpnia 1920 r. w Przasnyszu, córka Stanisława Szczepankowskiego i Anieli z Wiecińskich. Ojciec był urzędnikiem pocztowym. Ukończyła Miejskie Gimnazjum Koedukacyjne w Przasnyszu (matura 1938), Państwowe Liceum Pedagogiczne w Mławie (1946) i Wydział Filologii Polskiej UW (1954). W czasie okupacji niemieckiej była zaprzysiężonym członkiem ZWZ-AK, ps. „Donka”. W latach 1939–1944 należała do TON. Do organizacji wprowadziła ją Janina Błaszczyszyn-Sieklicka. Otłowska uczyła grupę 30 uczniów w zakresie szkoły podstawowej i średniej. Po egzekucji męża, zagrożona aresztowaniem, wyjechała do Warszawy, a potem do Mińska Mazowieckiego. W roku szkolnym 1945/1946 uczyła języka polskiego w Miejskim Gimnazjum i Liceum w Przasnyszu. W późniejszym czasie związała się pracą zawodową z Warszawą. Była pracownikiem naukowo-dydaktycznym UW, st. kustoszem dyplomowanym BUW. W latach 1956–1984 kierowała Oddziałem Opracowania Rzeczowego Zbiorów BUW, była kodyfikatorką zasad przedmiotowego opracowania piśmiennictwa naukowego, autorką licznych publikacji z zakresu bibliotekoznawstwa, wychowawczynią kilku pokoleń bibliotekarzy. Publikacje książkowe: Rola i zadania bibliotek szkół wyższych w zakresie kształcenia zawodowego kadr służby bibliotecznej (1958); Opracowanie przedmiotowe piśmiennictwa. Problemy teoretyczne i metodyczne (1974), Polskie biblioteki naukowe. Zarys problematyki (1975, z R. Przelaskowskim); Działalność komisji egzaminacyjnej dla bibliotekarzy dyplomowanych (1962–1978) O 123 (1979); Słownik tematów katalogu przedmiotowego Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie uzupełniony indeksem systematycznym (red., 1983); Opracowanie tematyczne piśmiennictwa. Język haseł przedmiotowych. Katalog przedmiotowy (1988); Zbiory polonijne Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie i wybranych bibliotek instytutowych Uniwersytetu Warszawskiego. Informator(1999). Aktywnie działała w Stowarzyszeniu Bibliotekarzy Polskich. Pełniła wiele funkcji w Zarządzie Głównym, m.in. członka Prezydium i kierownika Referatu ds. Okręgów (1963–1969); przewodniczącej Sekcji Bibliotek Naukowych (1972–1976); przewodniczącej Komisji Kształcenia i Doskonalenia Zawodowego (1972–1985). Przewodniczyła Sekcji Bibliotek Naukowych Okręgu Stołecznego SBP (1962–1966), od wielu lat była członkiem Zespołu Historyczno-Pamiętnikarskiego. Należała również do Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej, była redaktorem i autorem prac zbiorowych TPZP. Uhonorowana została Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i wieloma innymi odznaczeniami. Była żoną Władysława Otłowskiego, żołnierza AK, ps. „Woyna”, straconego na szubienicy w Przasnyszu 17 grudnia 1942 r. Miała z nim syna Michała (ur. 1942). Ponownie wyszła za mąż za Zbigniewa Ćwieka, z którym miała dwie córki: Ewę (ur. 1950) i Marzenę (ur. 1959). Zmarła 14 maja 2014 r. w Warszawie. Została pochowana w grobie rodzinnym na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.
BIBLIOGRAFIA:
A. Brocki, Stan wiedzy mieszkańców Przasnysza na temat tajnego nauczania w powiecie przasnyskim w latach 1939–1945, praca mgr., Skierniewice 2004, s. 57–58.
M. Keczmerska, Z dziejów Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej w Przasnyszu, cz. 2, s. 103.
Zmarła Jadwiga Ćwiekowa: http://www.sbp.pl/artykul/? cid=11332&prev=260&utm_source=newsletter&utm_medium=mailing.
