Franciszek Dobrzeniecki (Dobrzyniecki) (ur. 8 września 1844 r. w Unikowie, zm. 12 sierpnia 1936 r.) – weteran powstania styczniowego
Urodził się w rodzinie chłopskiej, jako syn Michała i Katarzyny ze Szczepańskich. W powstaniu styczniowym walczył w m. in. w oddziale Tomasza Kolbego. Walczył m. in. w bitwie pod Chorzelami i pod Rydzewem, skąd przeniósł rannego Jana Mościckiego, stryja późniejszego prezydenta do Lekowa. Był wielokrotnie ranny. Za udział w powstaniu skazany na zsyłkę na Sybir, z której do domu wracał piechotą trzy lata. Po powrocie do kraju osiadł w Lekowie, pracował tam jako ogrodnik. Zarządzeniem prezydenta Ignacego Mościckiego z 1930 r. odznaczony został Krzyżem Niepodległości z Mieczami. Uświetniał swoją obecnością wiele lokalnych uroczystości patriotycznych. W 1933 r. poślubił Juliannę z Maciejewskich. Zmarł 12 sierpnia 1936 r. w wieku 92 lat. Spoczął na cmentarzu w Lekowie.
BIBLIOGRAFIA
1. Edward Lewandowski, Ciechanowskie szkice biograficzne. Część I, Ciechanów 2001, s. 38-40; 
2. Bogumiła Umińska, Niechaj Polska zna, jakich synów ma. W 150. rocznicę Powstania Styczniowego na północnym Mazowszu, Ciechanów 2015, s. 63.