Wacław Rogala "Kiszel" (ur. 20 sierpnia 1925 r. w Jednorożcu, zm. 26 lutego 1946 r. w Warszawie) - żołnierz AK i NSZ, ofiara represji stalinowskich.
Był synem Józefa i Marianny z domu Kowalczyk. Ojciec był policjantem. Wacław w okresie okupacji hitlerowskiej należał do Armii Krajowej, od czerwca 1945 r. działał w oddziale Narodowych Sił Zbrojnych na terenie gminy Jednorożec. Nosił pseudonim "Kiszel". Oddział, do którego należał karał chłostą nadgorliwych członków PPR, okupacyjnym zwyczajem ogolono do gołej skóry głowę jednej z kobiet. Aresztowany przez UB, 9 stycznia 1946 r. wyrokiem Wojskowego Sądu Okręgowego w Warszawie skazany został na karę śmierci. Stracony 26 lutego 1946 r. w więzieniu karno-śledczym na Pradze razem z żołnierzami NSZ z Lipy i okolic: Bolesławem Dominikiem "Stalowym", Stanisławem Karwowskim "Twardym",  Franciszkiem Klamą "Karasiem" i Zygmuntem Urbańskim.
Wacław Rogala został potajemnie pogrzebany na Cmentarzu Bródnowskim (kw. 45 N, rząd 1, grób 5, nr ewidencyjny księgi pochowanych 826). Upamiętniono go na tablicy pamiątkowej wmurowanej w 2008 r. na kościele filialnym pw. św. Maksymiliana Kolbego w Lipie z inicjatywy b. posła Józefa Gutowskiego.
BIBLIOGRAFIA
1. Tadeusz Swat, "...Przed Bogiem i historią". Księga ofiar komunistycznego reżimu w Polsce lat 1944-1956. Mazowsze, Warszawa 2003, s. 206-207.
2. Piotr Kaszubowski, Mariusz Maciaszczyk, Mariusz Mocek, Katalog miejsc pamięci narodowej ziemi przasnyskiej, Przasnysz 2014, s. 92.