Arseniusz Jermoliński

Arseniusz Jermoliński (ur. 12 czerwca 1909 r. w Warszawie, zm. 7 sierpnia 1993 r. w Przasnyszu) - porucznik piechoty Wojska Polskiego, uczestnik kampanii wrześniowej 1939 r., kawaler Krzyża Virtuti Militari.
Urodził się w rodzinie inteligenckiej, był synem Mikołaja i Wilhelminy Jermolińskich. Ojciec i brat zginęli w trakcie rewolucji bolszewickiej. Matka wraz z córkami uciekła do Warszawy. Arseniusz ukończył Gimnazjum im. Tadeusza Rejtana w stolicy oraz Szkołę Podchorążych w Ostrowi Mazowieckiej-Komorowie w 1932 r. w stopniu podporucznika. W latach 1932–1936 służył w 37. Pułku Piechoty w Kutnie. Odbywał staż w 26. Kompanii Telegraficznej w Skierniewicach. 1 października 1936 r. skierowany został do 21. Pułku "Dzieci Warszawy". Został dowódcą 3. kompanii CKM w III batalionie. 22 marca 1938 r. przeniesiono go do Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte. Pełnił tam służbę do sierpnia 1938 r. Potem powrócił do 21. Pułku Piechoty, którego dowódcą był płk Stanisław Sosabowski.
W 1939 r. ukończył kurs dowódców kompanii w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie. Wybuch wojny zastał go w Szulmierzu, gdzie stacjonował ze swoją jednostką. 3 września 1939 r. 21 Pułk Piechoty wkroczył do walki. III batalion odbił wieś Chrostowo. Zdobyto tam na Niemcach 3 karabiny maszynowe.
W późniejszym okresie kampanii wrześniowej Arseniusz Jermoliński przedostał się ze swoją kompanią do Modlina i dalej do Warszawy. W Warszawie brał udział w obronie warszawskiego Grochowa, za co otrzymał Order Krzyża Virtuti Militari. Sprawną i skuteczną obronę Grochowa przerwał rozkaz kapitulacji Warszawy z dnia 27. września 1939 r. Po kapitulacji Jermoliński został umieszczony w obozie Dössel/ Warburg i osadzony w oflagu XB. Podczas pobytu pomógł w ucieczce więźniów wojennych, za co przeniesiono go do obozu karnego w Lubece. Oswobodzony przez armię amerykańską 1. kwietnia 1945 r., wkrótce dostał się do II Korpusu 3 Dywizji Piechoty we Francji. Do grudnia 1945 r. był komendantem obozu przejściowego dla powracających do Polski. 
Po powrocie do kraju zawarł w 1946 r. związek małżeński z Marią Jaworską z Bogatego. Oficjalnie został przeniesiony do rezerwy w 1950 r. W latach 50. był inwigilowany przez SB. Prowadził z żoną sklep, po 1956 r. podjął pracę w Przasnyszu w Państwowym Przedsiębiorstwie Budowlanym. Pracował tam do emerytury w 1977 r. na stanowisku kierownika zaopatrzenia. Był inwalidą wojennym, brał czynny udział w spotkaniach ZBoWiD i weteranów 21. Pułku Piechoty "Dzieci Warszawy" w Czernicach Borowych, Przasnyszu i  Warszawie. Miał trzy córki: Barbarę, Teresę i Zofię. Doczekał 4 wnucząt. Został pochowany na cmentarzu w Bogatem w grobie rodzinnym Jaworskich i Jermolińskich.
Arseniusz Jermoliński odznaczony został Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Walecznych, Medalem "Za udział w Wojnie Obronnej 1939", Medalem "Za Zwycięstwo i Wolność", Medalem za Warszawę 1939-1945. 1 września 2013 r. w Parku Dydaktycznym w Rostkowie został odsłonięty jego pomnik. Otwarto również poświęconą mu wystawę.

BIBLIOGRAFIA
1. Dariusz Stempiń, Arseniusz Jermoliński, [w:] Rocznik Przasnyski t. VI, Przasnysz 2019, s. 225-232.
2. Wikipedia: https://pl.wikipedia.org/wiki/Arseniusz_Jermoliński.
3. Wystawa planszowa Arseniusz Jermoliński 1909-1993, 2013, zbiory TPZP.